اثر کود نانوآهن وآب مغناطیسی بر عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب سویا در روش آبیاری قطره‌ای

کمبود منابع آب و گسترش استفاده از روش­های آبیاری قطره­ای از نوع نوارهای تیپ در مناطق کم­آب از یک طرف و روند توسعه کاربرد کودهای نانو در کشاورزی و بررسی اثر آب مغناطیس بر عملکرد و کارایی مصرف آب محصولات کشاورزی از سوی دیگر منجر به پژوهشی بدین منظور گردید. از این رو تحقیق حاضر، امکان افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه سویا را با استفاده از روش آبیاری قطره­ای (نوار تیپ) همراه با کود نانوآهن در شرایط آبیاری با آب مغناطیس و غیرمغناطیس بررسی می­نماید. این طرح بصورت کرت­های خردشده در قالب طرح بلوک­های کاملاً تصادفی با سه تکرار در قطعه زمینی به مساحت 150متر مربع واقع در مرکز آموزش عالی کاشمر و در سال زراعی 1395 انجام گردید. تیمارهای اصلی شامل دو نوع آب؛ مغناطیسی (M1) و غیرمغناطیسی (M2) و تیمارهای فرعی شامل چهار سطح کود نانوآهن با مقادیر (0 (N1:بدون محلول پاشی، (2/0(N2: ، (4/0(N3: و (6/0(N4: گرم در لیتر در واحد سطح بود. نتایج نشان داد که اثر کود نانوآهن و آب مغناطیسی بر عملکرد دانه، زی­توده و کارآیی مصرف آب سویا در سطح احتمال 5 درصد معنی­دار بود. اگرچه اثر متقابل آب مغناطیسی و کود نانوآهن بر صفات اندازه­گیری شده غیر معنی­دار بود. آبیاری با آب مغناطیس و محلول­پاشی کود نانوآهن به میزان m2/g/lit 6/0 عملکرد دانه سویا را با تولید 670/3 تن در هکتار به میزان 25 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین کمترین میزان عملکرد دانه نیز در تیمار بدون کود نانوآهن و در شرایط بدون مغناطیس با تولید 565/2 تن در هکتار حاصل گردید. مقدار کارآیی مصرف آب در محدوده ­71/0 تا 49/0 کیلوگرم بر متر مکعب به ترتیب در تیمارهای M1N4 و M2N1 متغیر بود.